Obrzeża Puszczy

[Maud]

Otrząsnęłam się. Spojrzałam na Will'a.
-Nawet ciebie zepsuli- westchnęłam ciężko.-Dobrze możemy to rozwiązać ale bez broni. Wiesz o czym mówię.
-A tak swoją drogą to niezłą masz ochronę- uśmiechnął się ukazując szpiczaste kły. Prychnęłam.
-A ty jesteś tak głupi żeby przytrzymywać mnie bez mojej woli. I jeszcze mi grozić- warknęłam.-Puść go Sirfalasie.

[Sirfalas]

Spojrzałem na Maud. Wzruszyłem ramionami. W ułamku sekundy przemieściłem się na skraj lasu. Sztylet spoczywał już w moim rękawie, przymocowany do nadgarstka linką.

[Maud]

Stanęłam przed kotołakiem sztywno. Spojrzałam na niego niechętnie. Po chwili stanęłam przemieniona w białego tygrysa. On zmienił się w zwykłego, rudego. Większego. Pośpiesznie oceniłam siły przeciwnika. Rzuciłam jeszcze jedno zaniepokojone spojrzenie na Sirfalasa i przybrałam pozycję.

[Sirfalas]

Zmrużyłem oczy. ''Dartimien'', pomyślałem, ''I te jego sztylety''. Przydałby się.
Mogło by przyjść parę moich przyjaciół? Naprawdę, nic nie zrobią, jeśli nie chcesz, ale sobie chociarz pogadamy, przez ten czas, bo, jak mnieman, nie chcesz pomocy.

[Maud]

Nie cem. Mogą przyjść. Walki tygrysów nie są zbyt spektakularne >.<"

[Maud]

Cały czas się uśmiechał. Odsłoniłam kły sycząc zirytowana.  Zaczęliśmy się okrążać przy czym ja szukałam okazji do skoku a on tylko obserwował.

[Sirfalas]

Nagle zmaterializowło się wokół mnie parę osób. Przyglądałem się im z lekkim rozbawieniem.
- Hej, Sir! - zawołał mężczyzna po mojej prawej, ze srebrnymi włosami i oczami bez tęczówek i źrenic.
- Nie mów do mnie Sir, Slith. - wycedziłem, obserwując tygrysy. - Ale cześć, Slith, Dartimien, Giovanna, Elsa i Logan. Miło was widzieć.
- Jakoś tego nie widać - mruknęła Giovanna, z długimi czarno-białymi włosami i oczami na odwrót.
- Daj spokój. Sirfalasie, miło cię widzieć. - powiedziała dziewczyna za mną, z długimi rozczochrnymi, zielono-różowo-czerwono-fioletowymi włosami. Elsa.
- Czarownico - zdrwiłem. - Jak cię wcześniej widziałem, byłaś kotką.
- Postanowiłam nieco zmienić wygląd.
- Szkoda, że nie uczesać się. - dobiegł nas głos Logana. - Witajcie, przyjaciele.
- czemu musimy się spotykać w lesie? Przyjedźcie kiedyś do Tarmish, a dopiero pogadamy. Zostałem regentem. - Dartimien wyszedł z lasu, otrzepując skurzaną koszulę.

[Maud]

Na chwilę stracił czujność i rzuciłam się na niego. Pochylił się i przeleciałam nad nim. Odwróciłam się znowu skacząc. Warknęłam drapiąc go w bok.  Parsknął krótko przewracając mnie i wgryzając się w bark.

[Maud]

Odskoczyłam od niego dysząc. Odsłoniłam kły. Otrząsnęłam się spoglądając na krwawiący bark. Ryknęłam krótko. Znów doskoczyłam do niego gryząc jego łapę. Machnął drugą łapę pozostawiając długie pręgi na pysku.  Wytrzymałam. Jeszcze chwilę walczyliśmy gdy przygniótł mnie do ziemi. Zaczęłam wyrywać się rozpaczliwe. Uśmiechnął się ponuro. Trzepnął łapa. Skuliłam się.

[Sirfalas]

Wszyscy spojrzeliśmy na tygrysy.
- Hmm... Pomóc? - zapytał Slith.
- Nieee... Raczej nie. Maud nie chce pomocy. - wyjaśniłem.
- Właśnie miałam się pytać, jak tam u was. Cóż, nie jest to odpowiedni moment. - mruknęła Elsa, stając po mojej lewej stronie.
- Innego może nie być. - wzruszyłem ramionami i założyłem ręce na piersi.
- No to: jak tam u was? - Elsa spojrzała na mnie spod foletowo-żółtych brwi.
- Jak widzisz. Niezbyt dobrze. Ciągle się biją.
- A tak w ogóle, to dlaczego tutaj jesteście? - spytała Giovanna, wtrącając się do rozmowy.
- No to tak: Maud wysłała na mnie szpiega, ja po pozbyciu się go przyszedłem tutaj, Maud również weszla, ale nie wiedziała, ze tu jestem; chciała się upić. Tak jej nagadałem dobrych rad, że nie miała już nastroju do picia. Potem przyszło to to - wskazałem głową kotołaka - i się pobili.
- Ciekawa historia, nie ma co. - zauważył zgryźliwie Logan.
- Ta. - mruknąłem.
- U nas, w Tarmish, jest podobnie. Gelnia też nie jest pokojowo nastawiona. Zanim zostałem regentem, gelnianie i tarmishanie wypowiadali sobie wojny bez ustanku. - Dartimien patrzył się na Maud i Willa ze zmarszczonymi brwiami.

[Maud]

Wyprostowałam się zmieniając w dziewczynę. Usmiechnęłam się do tygrysa szeroko tak jakoś dziwnie.  Nagle tak jakby go oszołomiło.

[Sirfalas]

Uniosłem szkarłatną brew. Moi przyjaciele również unosili brwi lub marszczyli czoło.
- A co to niby było? - wyrwało się Giovannie.
- Hipnoza? - Elsa zdusiła śmiech, patrząc na Gio.
- Hipnoza? Przez uśmiechnięcie się? Może mnie też się uda? - Slith uśmiechnął się szeroko do Dartimiena, który uniósł brew.
- To niby miało być takie straszne? Weź u niej korepetycje. Może ci kiedyś wyjdzie. Za jakieś milion lat. Może.
- No dalej! Zagryź go! Zagryź! - skandował Logan. Pokręciłem glową, uśmiechając się dziwnie.

[Maud]

Wyskoczyłam przewracając kota, wyciągając sztylet i przykładając mu do gardła. Spojrzałam na niego ponuro gdy parskał gniewnie próbując się obudzić. W końcu przemienił się w ludzką postać. Puściłam go wstając.
-Nie ma magii-warknął.
Przeniosłam rękę na ugryzione ramię.
-To nie była magia- mruknęłam- A teraz znikaj mi z oczu.
Westchnął ciężko i przemienił się w kotka znikając wśród gęstych krzewów.
Usiadłam zaczynając oglądać rany i mrucząc coś niezbyt przyjemnego pod nosem. Westchnęłam wyciągając kawałek materiału i owijając go wokół ramienia.
Co do tego uśmiechu. Oglądałeś kiedyś Naruto? Bo tam główny bohater ma tak zwaną Technikę Seksapilu. Pop prostu przemienia się w nagą (co ja oglądam >.<") dziewczynę powodując u męskich obserwatorów gwałtowne krwawienie z nosa i panikę. Maud robi podobnie tylko bardzo, bardzo, bardzo, bardzo łagodniej. Po prostu się uśmiecha co powoduje senne otępienie.

[Sirfalas]

Wszyscy powiedliśmy wzrokiem za kotem, a później spojrzeliśmy na Maud.
- Nauczysz mnie tego? - zapytał od razu Slith, zwracając się do Maud. Elsa przewróciła oczami. Gio oparła się o drzewo.
- A wracajac do naszej wcześniejszej rozmowy o Gelni i Tarmish, kto kto? Maud Tarmish, a kotołak Gelnia? Czy na odwrót? - zwróciłem się do zabójcy. Dartimien wzruszył ramionami.
- Wszystko jedno. Oboje nastawieni tak samo. I przy okazji, puki pamiętam, Chatara Kral i Lord Vulpin nie żyją. Proroctwo się spełniło.
- Tego domyśliłem się już na początku. Nie zostałbyś regentem, gdyby żyli. No, ale przynajmniej Gelnia pozbyła się tego węża, którym była Chatara.
- Vulpin był nie lepszy. - zauważył Dartimien.
- Niby tak. Tarmish też pozbyło się swego władcy.
- Właściwie, to robota Orma. Jego kieł się przebudził. Clonogh nie zniszczył go, tak jak przyrzekł.
- Ale przynajmniej złe do szpiku kości potomstwo smoczego suwerena Verminaarda, już nie żyje.
- No, a to jest plus tej histori. - przyznał mi rację Dartimien.
___________________________________________
Nie, nie oglądałem, i, szczerze mówiąc, nigdy nie chciałbym oglądać. Anime tak mnie irytuje, że... Właściwie nie wiem co. Chyba zamieniłbym się w kulę zniszczeń, albo dostałbym głupawki w skali światowej, gdyby ktoś kazałby mi to oglądać. Ja. Tego. Nienawidzę.

[Maud]

Spojrzałam na Slitha ze zdziwieniem.
-Eeee...Nie wiem czy tego da się nauczyć- mruknęłam
Potarłam ramię które już powoli zaczęło się goić. Walka w tej postaci była ogromnym plusem. Westchnęłam powracając do opatrywania.



A ja uwielbiam. Ale przynajmniej wiesz już jak działa ten uśmiechem.