Umarły Las

[Maud]

Wyrwałam ostrze z drzewa goniąc za Willem. Po chwili namysłu stanęłam jednak na środku odsłonięta. Rozejrzałam się. Wiedziałam że jest tu i obserwuje. I że da się złapać.

[Sirfalas]

Elsa uśmiechnęła się z zadowoleniem.
- Ja zawsze mam rację. A swoją drogą, powiedziałam Alice, że dostanie w spadku twoją Kulę.
Lekki uśmiech zniknął z mojej twarzy.
- No nie, naprawdę jej to powiedziałaś? - spytałem lekko zirytowany.
- No... Bo przecież niedługo tak będzie. - kotka uśmiechnęła się lekko.
- No wiesz, jak możesz. To publiczny pojedynek, muszę mieć ją ze sobą. Swoją drogą, dzięki za wiarę. - powiedziałem z przekąsem. Elsa tylko uśmiechnęła się szeroko.

[Maud]

Runął na mnie z drzewa. Usunęłam się a po chwili leżał na ziemi rozpłaszczony z moim nożem u gardła.

[Sirfalas]

Stałem, ściągając usta i patrząc nieobecnym wzrokiem na Maud i kotołaka. Elsa dreptała i przeciągała się na moich ramionach.

[Maud]

Westchnęłam wstając. Było jak za dawnych lat chociaż może wtedy nasza walka była mniej zaciekła a ja nie miotałam nożem. Wstałam rozcierając oczy. Will podniósł się patrząc na mnie chwilę.
-To jeszcze nie koniec, trzecia runda cię czeka.-warknął odchodząc. Spojrzałam za nim z szybko skrytym żalem. To nie był ten Will którego znałam.

[Sirfalas]

Zerknąłem powoli na Elsę, nie odwracając głowy. Uśmiechnęła się promiennie. Parsknąłem z irytacją i znów spojrzałem na Maud i kotołaka.

[Maud]

Z trudem przywołałam na twarz fałszywy uśmiech.

[Sirfalas]

- Złaź - machnąłem na Elsę ręką. Czarownica fuknęła i spadła, zamieniając się przy okazji w dziewczynę. Elsa stanęła za mną, a jej błyszczące jakby je obsypano brokatem, fioletowe oczy, rozbłysły.

[Maud]

Wyjęłam oba noże sprawdzając czy się nie uszkodziły. W zasadzie nie było to potrzebne.  Ale i tak zmuszona byłam sprawdzić. Przecież do ostatniej walki stanę tylko z tą bronią i łukiem.

[Sirfalas]

Elsa stała jakieś kilka metrów za mną, więc jej nie widziałem. Przeszedłem kilka kroków do przodu, pochylając się w chwili, gdy Elsa rzuciła w moją głowę jakimś kamieniem. Pochyliłem się, nawet na nią nie patrząc i wyprostowałem, dalej idąc. Zatrzymałem się po przejściu dziesięću kroków. Kamień, mający uderzyć w moją głowę, zderzył się z drzewem przede mną. Elsa wybuchła śmiechem, dziwnie brzmiącym jak histeria. Uśmiechnąłem się lekko.

[Maud]

Spojrzałam na nich z lekkim zdziwieniem. Po chwili spuściłam wzrok i zagwizdałam przeciągle.  Z ponurego krajobrazu wyłonił się mały, kudłaty, gniady konik biegnący w moją stronę wolnym kłusem.

[Maud]

Yumm...Tak swoją drogą chyba zarejestruję się na tym forum o wilkołakach i wampirach. Tylko jako wilczek. Nawet imię mam fajne-Will.

[Sirfalas]

Byłem przyzwyczajony do takich numerów ze strony Elsy. Chociaż właściwie to Giovannie częściej zdarzało się ciskać w kogoś kamieniami. A Slithowi przymus przed nimi uciekania. Właściwie każdy musiał liczyć się z tym, że jeśli Giovanna się wściekła, musi uciekać natychmiastowo.
_______________________________
  Dzięęęęęęki xD

[Maud]

Zarżał cicho trącając moje ramię aksamitnym pyskiem. Uśmiechnęłam się spoglądając się w te mądre ciemne oczy.
Ale chyba dopiero wieczorem.

[Sirfalas]

Odwróciłem się błyskawicznie, unosząc brew. Elsa wytrzeszczyła fioletowe oczy z niedowierzaniem. Mogło to wyglądać trochę dziwnie, ale często komunikowaliśmy się w ten sposób. Akurat parę rzeczy złożyło mi się w logiczną całość, powiadomiłem o tym Elsę, która chyba niezbyt mi uwierzyła.
___________________________
Oki